Ik ben geen uitgesproken fan.
Vroeger moest mijn favoriet programma immers vaak wijken voor een 'belangrijke' match waar ik op dat moment totaal geen boodschap aan had.
Video- of andere recorders bestonden nog niet. En vaders wil was wet.
Ik snapte ook niet wat iedereen zo geweldig vond. Een aantal mannen die 90 minuten achter een bal aanhollen ? Een beetje dwaas, niet ?
Bovendien tonen de voetbalsupporters zich niet altijd van hun beste kant. Zeker niet met wat drank in het lijf.
Internationale ontmoetingen kon ik wel smaken.
Allemaal samen voor een scherm, vol nationale trots en dezelfde emoties. Geweldig!
Even al de rest vergeten.
Ook nu weer. Ons land is weer even één.
Laten we ervan genieten zolang het duurt. En keihard supporteren morgen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten