#100happydays - dag 22

Deze ochtend reed ik naast mijn zoon naar school. Een korte rit waarin hij me 'trakteerde' op een gedetailleerde en persoonlijke analyse van de prestaties van onze Rode Duivels. Ik heb glimlachend geluisterd met een hart vol warmte. 
Als mama en niet uitgesproken voetbalfan toch heel serieus genomen worden door je zoon, hoe fijn is dat ?  

De rest van de dag verliep wat minder. :s 

Tot ik het leuks van vorige zaterdag tegen kwam. Ik maakte een selectie, en verzamelde de rest in een doos. 
Voor een verse portie positiviteit nu en dan. :D