Fijn.
Een geweldige collega zorgt met haar groep "Woordvreters" elk jaar voor leuke woorden, overal, in de gangen op school.
Dit jaar kreeg de deur van mijn lokaal een boodschap.:)
Ik hou ook van woorden. En duik in wat ik mooi vind:
Sonnet XVII - Pablo Neruda
Ik bemin je niet als was je een roos van zout, topaas,
of een pijl van anjers die het vuur voortstuwen.
Ik bemin je zoals men houdt van zekere donkere zaken,
heimelijk, tussen de schaduw en de ziel.
Ik bemin je als de plant die niet bloesemt maar
het licht van de bloemen leidt, verborgen, in zich,
en dankzij jouw liefde leeft de krappe geur die
uit de aarde stijgt duister in mijn lijf.
Ik bemin je zonder te weten hoe, of wanneer, of waarvan.
Ik bemin je onmiddellijk zonder problemen of trots.
Ik bemin je zo omdat ik het op geen andere manier kan
Behalve op deze wijze die ik niet ben, noch jij,
zo dicht dat je hand op mijn borst de mijne is,
zo dicht dat jouw ogen zich sluiten met mijn droom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten