De dochter bleek ziek deze ochtend, mijn eigen maag doet al twee dagen vervelend en 's avonds lag ook de zoon in de zetel met de emmer ernaast.
Nu goed. Er waren ook lichtpuntjes.
De oma was zo lief zich te ontfermen over de zieke dochter en legde haar zonder twijfel in de watten. Een opluchting.
En even een zorg minder.
Zoals elke dinsdag moest ik glimlachen bij de afwisselend gekke en lieve berichtjes van de vriend. Het maakt mijn zwaarste dag telkens weer iets lichter.
Vandaag ook repetitie met piano voor het toonmoment binnenkort.
Ik herinner me nog de allereerste, twee jaar geleden. Ik was doodnerveus en zo onder de indruk van het feit dat ik door piano begeleid werd dat ik vergat welke noten ik moest spelen.
Sindsdien evolueerde ik van 'doodnerveus' naar 'nerveus' en kan ik iets meer genieten van het samenspel en de muziek :)
De juf was heel tevreden.
En ondanks de valse noten hier en daar, ik ook :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten